Αραβαντινός Σπυρίδων

ΣΤ:. Μέγας Διδάσκαλος
(Ιωάννινα 1843 – Αθήνα 1906)    

Ως Ηπειρώτης σπούδασε στη Ζωσιμαία σχολή και στη συνέχεια νομικά. Έγινε Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών (1866). Ακολούθησε τον δικαστικό κλάδο και τέλος έγινε Αρεοπαγίτης. Το 1895 διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης επί κυβερνήσεως Θεοδ. Δηλιγιάννη. Βοήθησε ενεργά τους αποδήμους Έλληνες με νομοθετικές διατάξεις. Εξέδωσε πολλές μελέτες σε Νομικά θέματα. Εκτός των νομικών έκανε και ιστορικές δημοσιεύσεις ΄΄Ιστορία του Αλή Πασά΄΄ για τον Αγώνα και την Άλωση του Μεσολογγίου, καθώς και λαογραφικές με τον αδελφό του Κωνσταντίνο.

Διετέλεσε Μέγας Διδάσκαλος της Μεγ. Στοάς της Ελλάδος .