Εμμανουήλ Εμμανουήλ

Χημικός – Φαρμακοποιός    
ΣΤ:. Σκενδέρμπεης
 (Αθήνα 1886 – 1959)    

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Φυσικές επιστήμες επί 2ετία αλλά μεταγράφτηκε στη Φαρμακευτική Σχολή, απ΄ όπου αποφοίτησε με άριστα (1906). Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, Φυσικομαθηματικά και αναγορεύτηκε Διδάκτορας της Φαρμακευτικής Χημείας και Φαρμακογνωσίας το 1912. Υπηρέτησε στους Βαλκανικούς πολέμους στο ιατροφαρμακευτικό σώμα. Εργάστηκε ως φαρμακοποιός . Στη συνέχεια ακολούθησε πανεπιστημιακή σταδιοδρομία. Έγινε βοηθός στο φαρμακευτικό χημείο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1914-18 έγινε Επιμελητής. Εκλέγεται Υφηγητής το 1918 και Τακτικός καθηγητής και Δ/της του Φαρμακευτικού Χημείου το 1921. Δίδαξε στη Σχολή Δοκίμων Χημεία και εκρηκτικές ύλες. Στην ΑΣΟΕΕ Εμπορευματολογία 1930-40. Κοσμήτορας 1928/29, 1936/37, 1955/6 και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1949. Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος της Ακαδημίας το 1952. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Διεθνή Φαρμακευτική Ομοσπονδία πολλές φορές. Ήταν συνιδρυτής Φαρμακευτικών εταιριών και επιστημονικών σωματίων. Άφησε ένα πλούσιο επιστημονικό συγγραφικό έργο, μελέτες και ειδικές εργασίες. Έγραψε όμως και λογοτεχνία, ποίηση και πεζά.