Γλέζος Πέτρος

Λογοτέχνης    
ΣΤ:. Αδελφοποίησις
(Νάξος 1902 – Αθήνα 1996)    

Τελείωσε το Σχολείο της Μέσης Εκπαίδευσης του μεγάλου δημοτικιστή Δημ. Γληνού στην Αθήνα. Στη συνέχεια σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Παράλληλα εργαζόταν σαν διορθωτής στην εφημερίδα Καθημερινή και στα Χρονικά. Επίσης εργάστηκε ως υπάλληλος του Υπουργείου Εθνικής οικονομίας. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε σαν δικηγόρος και  ως υπάλληλος του Υπουργείου Γεωργίας και της Αγροτικής Τράπεζας.

Το 1920 έκανε την πρώτη του εμφάνιση σαν ποιητής και από τότε άρχισε να γράφει λογοτεχνία. Αρθρογράφησε σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες, όπως Νέα Εστία, Ευθύνη  Βήμα και την Ελευθερία. Έγραφε χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλμάς μέχρι το 1949 . Επίσης χρησιμοποιούσε κι άλλα ψευδώνυμα, όπως Πέτρος Αξιώτης  και Παύλος Χαρμίδης. Τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1977, για τη συλλογή διηγημάτων  Τα θαμπά μάτια. Κέρδισε και το Α΄ Κρατικό βραβείο διηγήματος το 1986. Από το 1980 ήταν για αρκετά χρόνια Πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, αλλά ήταν επίσης μέλος στη Γλωσσική Εταιρία, Εταιρία Διοικητικών  μελετών και την Ελληνική Λαογραφική Εταιρία. Πολλά έργα του μεταφράστηκαν στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Δανέζικα.

Εκείνο που χαρακτηρίζει το έργο του είναι η υπαρξιακή του αγωνία, οι χαμηλοί τόνοι, η ευαισθησία και η νοσταλγία της χαμένης νιότης. Ανήκει στην μεταπολεμική γενιά των πεζογράφων αλλά συνεχίζει την Ελληνική ψυχογραφία και ηθογραφία που ξεκίνησαν οι κορυφαίοι μας Παπαδιαμάντης και Βιζυηνός.

Επιλεκτικά αναφέρουμε : H Πνευματική Ελευθερία, Τα Ελληνικά Θέματα, Φθινοπωρινή εξοχή, Η πρώτη  γνωριμία, Μορφές, Ταξίδια στα περασμένα, Τα απομνημονεύματα ενός κυρίου,  κ.α

Διετέλεσε Μέλος της Μεγ. Στοάς της Ελλάδος.