Λαμψίδης Οδυσσέας

Ιστορικός            

ΣΤ:. Υψηλάντης

(Τραπεζούς 1917 – Αθήνα 2006)

               

Η οικογένειά του εγκαταλείπει την Τραπεζούντα το 1923, μετά την Μικρασιατική καταστροφή και έρχεται στην Αθήνα. Ο Οδ. Λαμψίδης μεγαλώνει μέσα σε στερήσεις και κάνει κάθε είδους δουλειά . Κατορθώνει να τελειώσει το σχολείο και φεύγει για σπουδές στη Γερμανία. Μπαίνει στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου κλάδος Φιλοσοφίας. Λόγω οικονομικών δυσχερειών αναγκάζεται να γυρίσει στην Αθήνα. Το 1935 εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύεται στις Βυζαντινές σπουδές. Παράλληλα ασχολείται με τις Ποντιακές μελέτες και τον Ποντιακό Ελληνισμό. Ο νόστος για την ιδιαίτερη πατρίδα του δεν θα τον εγκαταλείψει ποτέ. Το 1938 στρατεύεται και το 1940 πολεμά στην Αλβανία ως έφεδρος Ανθυπίλαρχος. Μετά τον πόλεμο αποφοιτά από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια παίρνει το διδακτορικό του (θέμα : Η ποινή της τυφλώσεως στο Βυζάντιο). Αρχίζει τις δημοσιεύσεις πρωτοτύπων μελετών και ερευνών. Συνεργάζεται και γίνεται μέλος του περιοδικού ΄΄Αρχείον Πόντου’’ που εξέδιδε ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος, Τέκτων κι αυτός, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Το 1962 ο Λαμψίδης γίνεται πρόεδρος του ΄΄Αρχείου Πόντου ‘’ που εκτός της έκδοσης του περιοδικού λειτουργούσε και ως πνευματικό κέντρο, στη Ν. Σμύρνη. Στη συνέχεια διδάσκει ιστορία και φιλολογικά μαθήματα σε εκλεκτά ιδιωτικά σχολεία, (Λεόντειο Λύκειο , Σχολή Μωραΐτη, Γερμανική Σχολή). Το συγγραφικό και εκδοτικό έργο του Οδ. Λαμψίδη αριθμεί σε πάνω από 200 τίτλους. Επιλεκτικά αναφέρουμε : H Αυτοκρατορία των Μεγάλων Κομνηνών, Το Χρονικό του Εφραίμ, η Σύνοψη του Κωνσταντίνου Μανασσή, κ.α. Τα έργα του Λαμψίδη είναι γνωστά σε πολλά Πανεπιστήμια του εξωτερικού και της Ελλάδος και αποτελούν βάση μελετών και αναφοράς. Το 198 αναγορεύτηκε Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.