Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος

Μέλος της Φιλικής Εταιρείας    
(1790-1854)
    
Ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος (1790-1854) ήταν ιδρυτικό μέλος της Φιλικής Εταιρείας, αγωνιστής της επανάστασης του 1821 και πολιτικός.
Γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα περίπου το 1790 από φτωχή οικογένεια. Το 1818 μετανάστευσε μαζί με την οικογένειά του στη Σμύρνη. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη.
Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Οδησσό, όπου εργάσθηκε στο μαγαζί του Αθανάσιου Σέκερη και ήρθε σε επαφή με τον Σκουφά, ο οποίος και τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία. Ως μέλος ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος μύησε σημαντικά μέλη αυτής, ανέλαβε σημαντική δράση στην Οδησσό, στην Βλαχία και στην Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με τον κύκλο της Πίζας.
Αγωνίστηκε δίπλα στον Κολοκοτρώνη και τον Αναγνωσταρά στην επανάσταση του 1821. Οι διαπραγματεύσεις για την άλωση της Τριπολιτσάς, στις οποίες πήρε μέρος, τον ανάδειξαν σαν μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία. Στην Γ” Εθνοσυνέλευση αρνήθηκε να υπογράψει το ψήφισμα για αγγλική προστασία. Το 1828 διορίστηκε από τον Καποδίστρια νομάρχης Ηλείας ενώ αργότερα ανέλαβε και άλλες πολιτικές θέσεις όπως αυτή του διοικητή της Εύβοιας.
Το 1834 ο ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων εξέδωσε το «Δοκίμιον Ιστορικόν της Φιλικής Εταιρείας», ανέφερε ως πρώτη τριάδα της Εταιρίας τους Σκουφά-Τσακάλωφ-Αναγνωστόπουλο.
Ο παναγιώτης Αναγνωστόπουλος απεβίωσε το 1854 στην Αθήνα από χολέρα που είχε μεταδοθεί από τον Αγγλογαλλικό στρατό κατοχής. Το 1884 δόθηκε το όνομα του σε κεντρική οδό του Κολωνακίου.