Σάρρος Δημήτριος

ΣΤ:. Αρμονία

(Ζαγόρια 1869 – Αθήνα 1937)   

 

Σπούδασε και αποφοίτησε από την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1897 διορίστηκε καθηγητής του Ελληνικού σχολείου Πειραιά. Μετά θα διδάξει στη Λάρνακα της Κύπρου, ως Γυμνασιάρχης του Παγκύπριου Γυμνασίου. Επιστρέφει στη Μακεδονία και υπηρετεί ως Γυμνασιάρχης (και στη Θράκη), από το 1902 έως το 1909. Ταυτόχρονα γράφει και δημοσιεύει λογοτεχνικά έργα του. Εμπλέκεται με το Μακεδονικό κομιτάτο και γίνεται ενεργό μέλος στον Μακεδονικό αγώνα. Το 1910 φυλακίζεται από τους Τούρκους. Συνεργάτης και φίλος του Μητροπολίτη Χρυσοστόμου Σμύρνης. Διδάσκει στη Μεγάλη Σχολή του Γένους και στο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως (1909-1923). Μετά την Μικρασιατική καταστροφή αναγκάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα. Το 1926 γίνεται εκπαιδευτικός σύμβουλος του υπουργείου Παιδείας. Το συγγραφικό του έργο ήταν μεγάλο και πολυσχιδές, συνοψίζεται σε Λογοτεχνικό, Ιστορικό Λαογραφικό και Μεταφραστικό (αρχαίων τραγωδιών).